alsof iemand er weer even is
Door een geur, een liedje of een plek moet je soms opeens denken aan iemand die je mist. Bij Christine (63) komt haar overleden partner in gedachten voorbij als ze een vlinder ziet. “Hij verzorgde de tuin. Toen ik voor de eerste keer het gras maaide, fladderde er een vlindertje mee. Maar ook midden in de winter krijg ik bezoek van vlinders. Het is net of hij er dan even is.”
alsof iemand er weer even is
Door een geur, een liedje of een plek moet je soms opeens denken aan iemand die je mist. Bij Christine (63) komt haar overleden partner in gedachten voorbij als ze een vlinder ziet. “Hij verzorgde de tuin. Toen ik voor de eerste keer het gras maaide, fladderde er een vlindertje mee. Maar ook midden in de winter krijg ik bezoek van vlinders. Het is net of hij er dan even is.”
“Zo herkenbaar”, zegt zanger Diggy Dex (45) die voor November 2 Remember het herinneringslied Ik mis je nu wel hier schreef. “Tijdens een vakantie met mijn gezin kwam er een vlinder op de tent zitten. Mijn vader leerde mij hoe ik een tent moet opzetten. Het leek net of hij liet weten dat hij er was.”
Bijzondere momenten
Hij sprak met acht nabestaanden over verlies. Ze kenden elkaar niet, maar deelden toch iets samen: bijzondere momenten die herinneren aan een dierbare. “Iedereen vond het fijn om zijn verhaal te delen. Uit eigen ervaring weet ik hoe goed het kan doen om te praten over verlies.”
Hoop
De zanger verloor meerdere mensen. In 2021 overleed zijn vader op 73-jarige leeftijd aan kanker. “Open zijn over afscheid is belangrijk. Het is niet goed om met opgekropte gevoelens te blijven zitten. Voor mij werkt muziek therapeutisch. Het nummer Vaders zoon schrijven, hielp me, maar praten lucht ook op. Het geeft hoop. Als je open bent, delen andere mensen ook hun verhaal. Tijdens de gesprekken konden we ook met elkaar lachen.”
Stilstaan bij wat belangrijk is
Jeffrey (39) vond het fijn om over zijn broer Ricky (31) te vertellen, die overleed door een verkeersongeval. “Ik denk elke dag aan hem, maar soms komen de momenten van gemis onverwacht. Muziek van de uitvaart, de geur van bloemen. Ik wil niet dat hij wordt vergeten. Mijn zoon moet weten wie hij is. Mijn broer wilde graag peetoom worden, maar ze hebben elkaar nooit gekend. Ik wil ook zoveel mogelijk herinneringen maken met mijn kind. Ik weet nu dat het in één keer over kan zijn. Herinneringen zijn kostbaarder dan spullen. Je maakt ze voor het leven, niet voor even.”
Met een lach terugdenken
Joyce (32) sprak over haar opa. “Hij had een gouden hart. Als ik de maan zie, voel ik hem dichtbij. Toen ik klein was, dacht ik dat de maan kapot was als hij niet rond was. Opa zei dat hij hem kon maken met zijn ladder. Ik heb hem lang geloofd. Op de avond dat we voorgoed afscheid namen, was het volle maan. Ik vertelde dat ik van hem hield, tot de maan en terug. Hij antwoordde dat hij al op de terugweg was.” Ze vindt het bijzonder dat ze haar moment mocht delen voor November 2 Remember. “Herinneringen maken dat iemand niet voorgoed weg is. Ook is het mooi om te merken dat er een moment komt dat je met een lach aan iemand terugdenkt, in plaats van met een traan.”
Op 2 november stonden we samen stil
Afgelopen 2 november kwamen bijna 3.000 mensen samen om stil te staan bij dierbaren die zij moeten missen. Maar ook om het leven te vieren. Tijdens November 2 Remember konden nabestaanden luisteren naar muziek, verhalen en bijzondere momenten vol herkenning en hoop.
Stilte en rust
De opa van Joram (28) herinnert hem om stil te staan. “We hebben het tegenwoordig allemaal druk. Als ik me opgejaagd voel, denk ik aan hem. Hij nam altijd de tijd. Door aan mijn opa te denken, voel ik een moment van stilte en rust.” Hij vertelt: “We deden van alles samen. Nu realiseer ik me pas hoe kostbaar die momenten waren. Het is goed als mensen beseffen dat de tijd die je hebt met je familie en vrienden niet oneindig is. En dat ze daardoor meer genieten van de kleine dingen. Door mijn opa wil ik in het hier en nu zijn.”
Energie in een andere vorm
Zijn opa had zijn hele uitvaart vastgelegd. Ook Diggy Dex wist wat zijn vader wilde. Van de muziek tot de gastenlijst. Hij kijkt er liefdevol op terug. De zanger vertelt: “Het was een mooi, passend afscheid, echt op zijn lijf geschreven.” Samen spraken ze over het naderende einde. “In de laatste fase had hij geaccepteerd dat dit het was. Hij maakte zich klaar voor de transformatie. Ik geloof niet in een hemel of een hel. Ik geloof dat onze energie verdergaat, in een andere vorm.”
Het leven vieren
Diggy Dex gaat verder: “Praten over verloren dierbaren houdt ze levend. De Mexicaanse dodendag Día de los Muertos vind ik bijzonder. Daar maken de overledenen nog deel uit van het dagelijks leven, terwijl het bij ons vaak iets zwaars krijgt. Daarom is het waardevol dat Monuta na het afscheid stil blijft staan bij het verlies.” Elk jaar gebeurt dat op 2 november. Het is ook de dag van Allerzielen en de oorsprong van de Mexicaanse dodendag, waarop dierbaren worden herdacht en het leven wordt gevierd.
Dankbaarheid
Hij hoopt dat mensen door Ik mis je nu wel hier stilstaan bij iemand die ze missen. “Ik mis mijn vader in kleine dingen. Dat ik hem niet meer kan bellen, iets niet meer kan vertellen of vragen. De dood is zo definitief. Je kan iemand nooit meer spreken terwijl je dat zo gewend was. Maar het gevoel van dankbaarheid overheerst. Voor de positieve herinneringen en de jaren dat hij er was.”
Zijn eigen afscheidslied
Iedereen in de omgeving van Diggy Dex weet in ieder geval al dat zijn nummer Treur niet (Ode aan het leven) te horen moet zijn tijdens zijn eigen afscheid. Het is zijn eigen afscheidslied. “Ik schreef het na een aantal uitvaarten van jonge mensen. Toen drong het pas tot me door dat het zomaar voorbij kan zijn. Dat zette me aan het denken. Ik wil mijn leven vieren en dat mijn dierbaren de goede momenten onthouden, want ik heb een mooi leven gehad.”
